000			02006nam a2200301 i 4500
650			_aEmigración _vNovelas
650			_aDesigualdade
650			_aloita pola vida
650			_aEspaña da Transición
650			_aSumisión
008			211026s2021 sp e glg
017			_aVG 534-2021
020			_a9788491219934
080	1		_a82-N
100			_aSantomé, Cecilia F. _eaut _952778
245		5	_aUnha rapaza de provincias _c/ Cecilia F. Santomé
250			_a1ª ed.
260			_aVigo _b: Xerais _c, 2021
300			_a97 p. _b: 23 cm
490	0		_aNarrativa (Xerais) _v; 483
520	3		_a1979. Carrexando unha maleta cargada de entusiasmo, Carmen chega a unha Barcelona vibrante, moderna e chea de contrastes para pasar o verán. Coa súa irmá Pilar e o seu cuñado Gabino como guías, descubrirá os paseos polas Ramblas, os almorzos no ultramarinos do barrio, as expedicións ao SEPU, as tardes dos sábados no parque. Dunha punta a outra da cidade, daranlle a coñecer aquela sociedade libre, diversa, laboriosa, sacrificada. Abafante. Unha sociedade nos antípodas da súa aldea, tan pequena, tan pechada. Mais non todo en Barcelona é de cor de rosa. Carmen comprobarao cando busque colocación como criada nos barrios altos, para sacar uns cartiños mentres non regresa á casa. Ao servizo de señoras adiñeiradas, cociñará, fregará, escoitará moito e calará aínda máis. Aprenderá a adaptarse ao medio e a baixar a cabeza. No fin de contas, ela só está de paso. En «Unha rapaza de provincias» Cecilia F. Santomé recrea a Barcelona da Transición e réndelle tributo a esa emigración galega -interior, en feminino- pouco explorada e a miúdo eclipsada polas grandes epopeas transoceánicas.
600			_aMulleres _925588
600			_aMemoria Histórica _913968
856			_uhttps://www.xerais.gal/libro.php?id=6487730
997			_e2