000 | 01690nam a2200325 i 4500 | ||
---|---|---|---|
650 | _anarrativa en galego | ||
650 |
_aReyes _xCuentos |
||
650 | _aNarrativa galega | ||
650 | _aprotagonista muller | ||
650 | _aprotagonista mujer | ||
997 | 0 | 0 |
_e3 _dValidado |
007 | ta | ||
008 | 201013s2020 sp ||||d |||| 000 1 glg d | ||
017 | _aVG 380-2020 | ||
020 | _a9788491217299 | ||
080 | _a821.134.4-4"20" | ||
080 | _a82 | ||
100 | 1 |
_aDurán, Xosé _d(1957-) _eaut _929214 |
|
245 | 1 | 2 |
_aA raíña galega _c/ Xosé Durán |
250 | _a1ª ED. | ||
260 |
_aVigo _b: Xerais _c, 2020 |
||
300 |
_a143 p. _c; 21 cm |
||
490 | 1 |
_aFóra de Xogo _v; 191 |
|
505 | _aO enlace da editorial contén ficha de lectura | ||
520 | 3 | _aNacín hai xa moitos séculos. Son a lingua galega, filla dunha poderosa raíña e duns belicosos reis que moraban no noroeste da Península Ibérica. Fun admirada en Europa e cortexada por reis, nobres e bispos. Os trobadores tanxían os seus instrumentos cantándome nos pazos e castelos, mentres os xograres alegraban as festas comigo. Mesmo os poetas de Castela, Andalucía e a Provenza devecían por min. Cos Irmandiños fun derrubar castelos de nobres opresores e coas xentes do común escorrentei os franceses ao que ousaron pisar Galicia. Pero cando me deixaron de escribir, só o alento do pobo conseguiu manterme viva. Agardo contigo, que me les, recuperar os esplendorosos momentos de gloria e vivir orgullosa outras mil primaveras máis. | |
521 |
_aESO12 _aFOP |
||
651 |
_aGalicia _9150 |
||
856 | _uhttps://www.xerais.gal/libro.php?id=6466541# |